Wandelen met de niyama’s

Ben je niet gewend om zo bewust met de niyama’s bezig te zijn? Geen zorgen, de natuur helpt je vanzelf op weg.

• Adem bewust de frisse ochtendlucht in en je verbindt je als vanzelf met die zuiverheid (saucha).
• Dan tevredenheid (santosha). In de natuur is alles precies zoals het moet zijn. Dat gevoel van niks hoeven veranderen, welkom zijn precies zoals je nu bent, stemt tevreden of gelijkmoedig.
• De derde niyama, discipline (tapas), klinkt streng. De natuur laat je ervaren dat het heel simpel is om je op de ongereptheid ervan af te stemmen. Dat vraagt nauwelijks inzet – de uitdaging zit hem erin om erbij te blijven. Dat is wat tapas je leert: om telkens weer, vastberaden maar zonder dwang, terug te keren naar je centrum. De natuur in jezelf.
• Bij zelfkennis (svadhyaya), de studie van het zelf, denk je aller- eerst misschien aan het bestuderen van spirituele geschriften en jezelf doorgronden. De natuur voegt daar nog een andere dimensie aan toe. Ze vraagt je om je niet te vereenzelvigen met de telkens wisselende gewaarwórdingen van de dingen in je bewustzijn, maar met het onveranderlijke gewaarzíjn ervan. Zo maak je je los van alles wat je denkt te weten en open je jezelf om volledig op te lossen in onthechtheid. Het is dan niet meer ‘jij en de natuur’, het is… zijn.
• Als laatste de niyama overgave (ishvara pranidhana). Deze nodigt je uit om helemaal op te gaan in de gewijde sfeer van ongereptheid én deze ook zo te laten. Totale overgave aan wat nu ís. Dus zie je toevallig een vos voorbij scharrelen, dan laat je die lekker zijn gang gaan in plaats van subiet je telefoon te grijpen en een foto te maken. Hebben de niyama’s al een vaste plek in je leven? Dan kun je jezelf al wandelend oefenen in loslaten wat je denkt te weten,
  en kijken wat de natuur je voor nieuwe invulling brengt.