Wat betekent meditatie (dhyana) voor jou?

‘Mediteren, dacht ik eerst, doe je op een bergtop of in een perfect opgeruimde huiskamer te midden van kaarsjes. Dat lukt mij niet. En je doet iets goed – volgens de regels – of niet. Ja, daar ben ik vrij dwangmatig in. Totdat ik twee jaar geleden de podcast van een goede vriend beluisterde, Jij weet het. Hij brengt je al pratend naar een ontspannen toestand. Regels? Die bleken er helemaal niet te zijn. De eerste keer kwam er veel los, ik moest zelfs huilen. Na een aantal luistersessies maakte de weerstand plaats voor rust. Inmiddels kan ik dat gevoel altijd oproepen, zelfs in de hectiek met de kinderen. Alleen stilte en bewustzijn. Wat heb ik nu nodig? Soms houd ik mezelf even vast om niet te verdwijnen in de drukte van alledag.’

Geen vinkje bij yogaoefeningen voor Milouska Meulens(asana’s). Nooit op de mat gestaan?

‘Jawel, maar – heel eerlijk – als noodgreep. Na de zwangerschap van mijn dochter, die inmiddels zestien is, had ik ontzettende rugpijn. Niets hielp, behalve yoga uiteindelijk. Maar toen de pijn weg was, ging ik ook niet meer naar de les. Ik kreeg daar bevestigd wat me al die jaren had tegengehouden. Ik voelde me niet thuis tussen die fanatieke, slanke yogi’s. Stond ik daar met mijn, zoals mijn kinderen ze noemen, ‘zachte billen’! Mensen van kleur zag ik er ook nooit. Dat maakte me opstandig, ook omdat yoga oorspronkelijk uit een niet-Westerse cultuur komt. Maar wat ik wel dankzij yoga heb ontdekt, is de kracht van de adem.’

Hoe helpt de adem (Pranayama) jou?

‘Ik ben gevoelig voor hyperventilatie en houd soms mijn adem in. Meestal als ik emotioneel ben, gefocust of gespannen. Sinds vorig jaar zet ik een ‘ademwekker’. Twee keer per dag gaat-ie af, een reminder om een ademhalingsoefening te doen: vier tellen inademen, acht, tien of twaalf tellen uit. Dat deed ik aanvankelijk trouw, maandenlang. Het kalmeerde me en die rust werkt zelfs nu nog steeds door. De oefening doe ik niet meer dagelijks, maar wel bijvoorbeeld voor een spannende presentatie of als ik niet kan slapen.’

Milouska Meulens is veganist en maakte daarover een documentaire, Boter, Kaas noch Eieren. Geweldloosheid (ahimsa) lijkt belangrijk.

‘Ja, het begon met de borstvoeding van mijn oudste. Ik at bewust gezond en dronk geen alcohol. Haar eerste vaste maaltje moest ook zo goed mogelijk zijn. Dus ik ging naar de allerbeste biologische slager en haalde merguezworstjes. En opeens, in de keuken, realiseerde ik me: geef ik mijn baby nou kadaver? Niet veel later stopte ik zelf ook met vlees, daarna volgden melkproducten. Ik vond het een bizar idee dat mensen melk van een ander zoogdier drinken, terwijl ze hun mening klaar hebben over moeders die ‘te lang’ borstvoeding geven. Uiteraard speelt dierenwelzijn ook mee. Kalfjes die bij hun moeder worden weggehaald, de kunstmatig op gang gehouden melkproductie. Belachelijk. Als je die bolstaande uiers ziet… Ik weet zelf hoe pijnlijk het is als je je de melk niet op tijd kwijt kunt.’

Ik las op je site dat je loslaten (aparigraha) lastig vindt.

‘Klopt, ik houd vaak krampachtig aan overtuigingen vast. Toen ik net moeder was geworden, zag ik het schrikbeeld van de ‘verslonsde vrouw’ voor me. Dat gaat míj niet gebeuren, nam ik me stellig voor. Ik word weer slank, behoud mijn seksualiteit en zorg dat ons huis altijd strak aan kant is. Doodvermoeiend. Die drang naar perfectie blijft aan me trekken, maar ik kan mezelf nu toestemming geven. Mag ik de afwas ’s avonds laten staan? Natuurlijk… Ik ben liever voor mezelf geworden.’

Ook een kruisje bij overgave (ishvara pranidhana). Bid je?

‘Niet meer tot een specifieke god, maar tot mezelf. Ik spreek verlangens en verdriet hardop uit. Vaak in bed, omdat je tussen het moment van waken en slapen het dichtst bij jezelf bent. Er gebeurt daarna echt wat, hoe wonderlijk ook. Verlangens komen uit, verdriet wordt behapbaar. Misschien omdat je onbewust in actie komt zodra je iets hardop uitspreekt? Wie weet, niet alles is te verklaren.’

En je houdt van doorzetten (tapas).

‘Absoluut, zelfs als kind deed ik vervelende klusjes vrij makkelijk. Je kunt wel klagen, maar dan lijd je twee keer: tijdens het mopperen én uitvoeren. Mijn moeder leerde me om overal de zonkant in te vinden. Zij had daar een leuk trucje voor: doe net alsof je in een film speelt. Want zodra je jezelf voorneemt om iets heel goed te doen, wordt het vanzelf leuk. Zo moest ik als twintigjarige een composthoop uitmesten, terwijl ik doodsbang voor spinnen was. Ik zette de knop om en aan het eind van de dag was ik verliefd op de natuur. Toen besefte ik dat we allemaal onderdeel zijn van dat prachtige, grote geheel. Ook die spinnetjes.’

Verbonden door de adem

‘Rond mijn dertiende begon ik te twijfelen aan het christendom. Ik verzette mij tegen het idee van één ‘man’ die alles voor ons bepaalt. Maar ik heb er lang mee geworsteld, het idee dat er niets is klopte ook niet. Gaandeweg kwam het besef dat religie iets anders is dan spiritualiteit. Spiritueel ben ik nu op mijn eigen manier, met als bron de verbinding tussen mensen. Wat ons verbindt zijn emoties, gedachtes en ja, onze adem. We doen allemaal ons best om iets van het leven te maken. Een zware taak, maar ook een mooie.’

Uitslag yogi lifestyle Milouska Meulens

Wij vinden Milouska Meulens een stevig geaarde verbinder.

Wil je je net als Milouska Meulens verdiepen in de yogi lifestyle? Hier leer je meer over het achtvoudige pad óf doe een les via Yoga by Happinez.