De Lage Plank, Chaturanga Dandasana, is een krachtige pose waarin de handen direct onder de schouders moeten staan. Of niet? Yogadocente Anat Geiger vertelt hoe bepalend de draaiing van je botten is voor deze bekende houding.

De afgelopen twee jaar heeft Anat ons inzicht gegeven in de anatomie van verschillende yogahoudingen en waarom we poses niet altijd kunnen uitvoeren volgens het esthetisch perfecte plaatje. Vaak wordt spierspanning aangewezen als oorzaak daarvoor. Minder bekend is dat ook botcompressie (botten die elkaar raken waardoor je niet verder kunt buigen) limiterend kan werken.

In de laatste editie van deze rubriek bespreekt Anat nog een ander element van onze anatomie: de draaiing van botten. ‘Ieder bot is opgebouwd in een spiraal, sommige meer, sommige minder. Als je in Savasana ligt, zie je dat bij de een de voeten helemaal naar buiten vallen en bij de ander niet. Dat heeft vaak met de spiraal op het scheenbeen te maken. Bij Chaturanga Dandasana bepaalt de draaiing van het bot in je bovenarm hoe jij je handen moet neerzetten. Je ziet op de foto’s van Marcel en mij dat er een groot verschil is in de stand van onze armen als we ze naar beneden laten hangen. Als je je handen optilt en vervolgens je schouderbladen naar elkaar toetrekt, komen je handen precies daar waar je ze moet houden bij de Chaturanga Dandasana. Bij Marcel kom je dan op het esthetisch perfect plaatje uit; mijn handen staan veel verder uit elkaar. Maar veel belangrijker dan het perfecte plaatje is de functie van de houding: dat is het versterken van het bovenlichaam. Dit bereik je met verschillende handposities. Marcel en ik hebben evenveel profijt van deze pose, ongeacht hoe onze handen staan.’

Marcel van de Vis Heil (samen met Anat eigenaar van de Amsterdamse yogastudio Yoga Garden):

‘Als ik een Chaturanga Dandasana doe, staan mijn handen van nature volgens het zogenaamd perfecte plaatje. Dat is toeval, net zoals het toeval is dat Anats handen anders staan. Er is geen sprake van goed of slecht, het is gewoon een gegeven. Bij de Neerwaartse Hond heb ik ook profijt van de draaiing van mijn schouders. Mijn handen blijven staan op de “ideale” manier. Maar ik heb nooit een Lotushouding kunnen doen en dat zal ook nooit gebeuren. Ik heb simpelweg niet de externe rotatie in mijn bekken die hiervoor nodig is. En met achteroverbuigingen ervaar ik botcompressie, dus daarin ben ik ook gelimiteerd. Toch kan ik volop profiteren van de functie van yogahoudingen. Want die staat los van het nadoen van het perfecte plaatje.’

Anat Geiger (eigenaar van de Amsterdamse yogastudio Yoga Garden):

‘Dertien jaar lang heb ik yoga gedaan volgens de regels van perfecte alignment. Er werd mij verteld dat ik mijn handen recht onder mijn schouders moest plaatsen. Maar omdat de draaiing van mijn botten anders is, kwam er dan veel druk op mijn banden en pezen te staan waardoor ik een ernstige ontsteking kreeg in mijn linkerschouderkop. Pas toen ik uitleg kreeg over ons skelet en hoe ik mijn handen moest neerzetten op een manier die bij me past, verdwenen de klachten. Zeker als ik mijn handen ook nog iets naar buiten draai, is de Chaturanga Dandasana voor mij een hele fijne oefening. Het is jammer dat er mensen zijn die zeggen dat ik de houding fout doe, maar dit is mijn alignment. Ik begrijp hoe mijn lichaam werkt en wat het nodig heeft.’

Beeld: Saskia van Osnabrugge