Ze schijnen te bestaan: yogi’s die helemaal op de yogamanier leven. Ze mediteren, doen geen vlieg kwaad, oefenen asana’s en pranayama. Maar is dat haalbaar voor de drukke, westerse mens? Acteur Mike Libanon is met zijn intuïtieve massages en Reiki-ervaring al aardig op weg.

Ik zie een vinkje bij tapas (zelfdiscipline); ben je zo’n doorzetter?

‘Soms. Dan bijt ik me in dingen vast, zoals bij mijn acteerwerk. Vind ik een bepaalde scène niet goed genoeg, dat doe ik hem het liefst net zo vaak over totdat ik honderd procent tevreden ben. Ik kan er zelfs flink van balen als de regisseur besluit dat het wél goed genoeg is. Maar er zijn ook dingen waar ik nonchalanter in ben. Dan ga ik meanderen, raak ik verwijderd van de hoofdader en trekken andere zaken ineens mijn belangstelling. Het is een beetje alsof je een piramide beklimt, ergens halverwege van het uitzicht geniet en dan denkt: Het is wel prima zo, ik hoef niet zo nodig naar die top.’

Betekent dit een gebrek aan focus (dharana)?

‘Af en toe, er is zeker ruimte voor verbetering. Ik benijd mensen die meer discipline hebben, zich doelen stellen en die ook behalen. Dat moet enorm veel voldoening geven! Lijkt me heerlijk voor het ego. En daarna een leuke beloning voor jezelf. Daar hoeft dan verder niemand van te weten. Gewoon rustig, voor jezelf.’

Leef je ahimsa, geweldloosheid?

‘Nee, ik eet en drink alles. Ik probéér wel minder vlees te eten, maar dat gaat echt voetje voor voetje bij mij. Ik hou van m’n kip!’

En qua ego?

‘Mijn ego gaat gelukkig niet vaak met me aan de haal. Oordelen probeer ik zo min mogelijk te doen en ik hoef ook niet zo nodig mijn zin door te drijven of in gezelschap het hoogste woord te hebben. Ik voel zelden de behoefte om me te verdedigen of m’n gelijk te halen. Iemand die volgens mij geen gelijk heeft, kan ik zonder probleem gelijk geven als dat voor die ander per se van belang is. Peace of mind vind ik dan belangrijker.’

Heb je een dagelijkse yoga practice om tot jezelf te komen?

‘Ik vind het lekker om het innerlijke rumoer te dimmen en te voelen: Wie ben ik vandaag? Dat punt bereik ik onder andere door te chanten: Nam Myoho Renge Kyo. Het betekent “Je toewijden aan de mystieke wet van de Lotus soetra”, een belangrijke boeddhistische soetra. Chanten brengt me naar de stilte. Tijdens het chanten durf ik het universum om rijkdom of succes te vragen, zonder aan te sturen op de vorm waarin ik het graag zou ontvangen of daar kritisch in te zijn. Ik voel me daardoor een blijer mens. Verder sterkt chanten me in mijn wilskracht. En het brengt me in het moment. Alleen maar “jou” zijn en de elementen om je heen ervaren. Een kwartier gewoon stil staan en vrij zijn.’

Geen asana’s dus, maar wel meditatie (dhyana). Of is het eerder een vorm van pratyahara, je afsluiten van de buitenwereld?

‘Ja, dat is het. Ook mijn massages begin ik vanuit die stilte. Ik masseer intuïtief. Ik kom uit Suriname, waar men elkaar veel vaker aanraakt – ik ben niet anders gewend. Tien jaar geleden heb ik mijn eerste Reiki-opleiding gedaan. Daar ontdekte ik de kracht van aanraking en energie. Het was alsof ik met een belangrijk geheim rondliep dat ik moest koesteren. Nu ik ben ingewijd in Reiki 2, kan ik ook op afstand behandelen. Een “verREIKIng”, noem ik het, ha ha.’

Ik las dat je vaak op blote voeten loopt. Zit daar nog een yogigedachte achter?

‘Het voelt gewoon heerlijk vrij zonder schoenen; lekker om al die verschillende ondergronden te voelen. Toen ik nog in Suriname woonde, genoot ik al van het warme zand en de hete regen onder mijn voeten en op mijn huid. En dat geldt nog steeds. Laatst was ik in black tie, maar wel op blote voeten.’

Meer weten over Mike Libanon? Je volgt hem hier.

Tekst: Natasja Bijl Beeld: Iris Planting