Het is een van de meest voorkomende houdingen tijdens de yoga practice. Voor de een een rustpunt, voor de ander een gevecht. Yogadocente Anat Geiger vertelt waarom bij ieder lichaam een eigen versie van de neerwaartse Hond past.

Kritische blik op de Hond

‘De neerwaartse Hond is een van de meest voorkomende houdingen in de huidige yogabeoefening, vooral bij vormen in de hoek van Power yoga – zoals Vinyasa en Ashtanga yoga. Ik zie veel schouderproblemen bij mensen die een van deze stijlen beoefenen. Dat vraagt om een kritische blik op de neerwaartse Hond.

Volgens het esthetisch perfecte plaatje zou je hoofd naast je armen uit moeten komen. Maar veel mensen beschikken niet over die bewegingsuitslag. Dat kan te maken hebben met stijfheid in de schouders. Die wordt bij een goede, regelmatige practice op een gegeven moment minder. Dat kan een half jaar duren, of een jaar. Als je dan nog steeds niet kunt ontspannen in de neerwaartse Hond, is er wat anders aan de hand.

Misschien heeft dat te maken met hoe het bot van je bovenarm en het dakje van je schouderblad zich tot elkaar verhouden. Als je je arm voorwaarts optilt, komen die twee op een gegeven moment tegen elkaar aan. Iedereen zal dat compressiepunt ervaren, maar bij de een zit dat heel hoog en ver naar achteren en bij de ander niet.

Als je het compressiepunt al bereikt vóórdat je hoofd en armen naast elkaar zijn in de neerwaartse Hond en je gaat dat forceren, dan kun je langzamerhand een slijmbeursontsteking ontwikkelen. Je kunt ook zenuwpijnen ervaren. Een slapende arm of felle pijnscheuten, omdat er precies op dat punt zenuwen lopen.

Sta jij ontspannen in de Hond?

Meer weten over Anat?

En? Hoe ontspannen sta jij in de Neerwaartse hond?