Toegeven aan je verlangens, genieten van zoet en van goed gezelschap. Het hoort bij deze feestmaand, maar hoort het ook bij een yogische leefstijl? Ja! Genieten van zoete recepten mag!

Misschien beoefen je al dertig jaar yoga, misschien ben je er pas net mee begonnen. Ongeacht hoe lang je yoga beoefent: je hebt ongetwijfeld een bepaald beeld in je hoofd van hoe een ‘echte yogi’ en een ‘goede yogabeoefening’ eruit horen te zien. Daarom oefen je iedere dag heel gedisciplineerd, je stapt steeds weer je mat op en ademt ook in de ingewikkeldste houdingen rustig door, je verdiept je in de yogische teksten, je probeert de Yamas en Niyamas (Patanjali’s beroemde richtlijnen voor gedrag) zo goed mogelijk toe te passen in je leven.

Desondanks blijf je een stemmetje in je hoofd horen dat je voortdurend vertelt dat je het niet goed genoeg doet, dat het altijd beter kan, dat je meer moet doen – of juist minder moet doen en meer moet zijn. Dat stemmetje kennen we allemaal. Dat stemmetje fluistert ons in dat ‘gezond niet zoet en lekker kan zijn’. En dat een intens verlangen naar iets wat vol van smaak is – heel zoet, romig, zout of vettig – verkeerd is. Daar mogen we als yogi niet aan toegeven. Want toegeven aan een verlangen is niet yoga. Toch?

Op deze manier houdt het stemmetje je weg bij genieten, en leidt het je richting schuldgevoel. En laat dat nou precies zijn waar yoga niet om draait! Ondanks dat discipline binnen de yogafilosofie zeker een belangrijke plaats inneemt, is het niet het enige wat van belang is en is het niet hetzelfde als schuldgevoel. Uiteindelijk dient discipline je vrijheid te geven: het helpt je keuzes te maken en het helpt je je focus te houden.

Yoga gaat echter net zo goed over vol overgave genieten, zelfcompassie en liefde voor jezelf. Wanneer je discipline het kunnen genieten van het leven in de weg staat, wordt yoga afzien. Je wordt dan steeds strakker en droger, wat ten koste gaat van je flexibiliteit en vreugde.

Vegan zoete recepten

Voor het geval dat je denkt dat op een yogisch verantwoorde manier genieten van zoete recepten gelijk staat aan heel mindful een enkele rozijn opeten en je al verdrietig wordt van dat idee: wees gerust. Het kan anders. Dat vond ook de Canadese auteur en studente Emily von Euw. Zij schreef een boek waarin desserts de hoofdrol spelen. Zij luistert naar haar lichaam en eet al jaren uitsluitend datgene waar ze zich naar eigen zeggen ‘vrolijk en sterk’ door voelt. De desserts die ze maakt, passen daarbij. Alle desserts in haar boek Rawsome vegan baking zijn plantaardig, glutenvrij en vrij van geraffineerde suikers. Belangrijker dan dat is dat al haar recepten er fantastisch uitzien en heerlijk smaken. Dus laat je oordelen los over wat een ‘perfecte yogi’ zou horen te eten en geniet van wat er is in dit leven, ook van toetjes, taart en chocola. Op die manier zorg je niet alleen goed voor jezelf, je komt ook nog eens dichter bij de kern van yoga.

Zoete recepten voor de decembermaand

Black Forest Cake

1 taart, 4 porties

Ingrediënten

taart

• 100 gram rauwe pecannoten
• 263 gram ontpitte dadels
• 1 eetlepel cacaopoeder
• 1⁄2 theelepel vanille-extract
• snufje zout

glazuur

• 254 gram ongebrande, ongezouten cashewnoten
• 79 ml kokosmelk
• 59 ml gesmolten kokosolie
• 85 gram vloeibaar zoetmiddel naar keuze (zoals ahornsiroop of rijststroop)

extra feestelijkheid

• een handje vol kersen
• rauwe of pure chocoladekrullen of -snippers

Bereidingswijze

1. Maak eerst de taart. Hiervoor maal je de pecannoten tot meel in een foodprocessor. Voeg de overige ingrediënten voor de taart toe en meng in de foodprocessor tot zich een kleverig deeg vormt.
2. Verdeel dit deeg in twee porties en duw iedere portie in de grootste ronde koekjesvorm die je in huis hebt. Op deze manier maak je twee lagen voor je taart. Als je de lagen te dik vindt, kun je het deeg in meerdere porties verdelen en dus ook meerdere lagen maken. Leg de lagen van de taart in de koelkast terwijl je het glazuur bereidt.
3. Om het glazuur te maken, doe je alle ingrediënten voor het glazuur in een foodprocessor of krachtige blender. Meng tot er een zeer gladde massa ontstaat. Als je de cashewnoten twee tot drie uur van tevoren in water weekt en vervolgens afspoelt voordat je ze in de foodprocessor of blender doet, kan dit voor een nog gladder glazuur zorgen. Zet het glazuur één of twee uur in de koelkast om op te stijven.
4. Als het glazuur dik genoeg is om mee te werken, smeer je een deel van het glazuur op de bovenkant van je eerste laag taart. Leg de tweede laag hier bovenop en smeer ook hier een deel van het glazuur op. Als je meer dan twee lagen taart hebt gemaakt, herhaal je deze stap.
5. Breng vervolgens het glazuur aan op de zijkanten van de taart. Je kunt de taart in de koelkast zetten tot het tijd is voor het dessert, maar je kunt ’m ook meteen opeten.
6. Vlak voordat je de taart serveert, leg je de kersen op en rondom de taart en strooi je de chocoladekrullen of -snippers op de taart.

Avocado Towers met Dark Chocolate Mousse & Cinnamon Pistachios

1 toren, 1 tot 2 porties

Ingrediënten

• 1 rijpe avocado

• 1 banaan
• 1 flinke eetlepel cacaopoeder
• 1 eetlepel ahornsiroop
• 1 eetlepel gesmolten kokosolie
• 1⁄4 theelepel vanille-extract

• 1⁄4 theelepel kaneel
• 1 eetlepel grof gehakte rauwe pecannoten
• 1 eetlepel grof gehakte rauwe pistachenoten

Bereidingswijze

1. Maak eerst de chocoladepasta. Meng alle ingrediënten voor deze laag in een krachtige blender tot je een glad geheel hebt. Zet in de koelkast en laat ongeveer 30 minuten opstijven.
2. Roer ondertussen de noten en kaneel in een kom door elkaar.

3. Schil vervolgens heel voorzichtig de avocado en snijd deze horizontaal in dikke plakken. Verwijder de pit zodra je deze tegenkomt. Zorg ervoor dat je de volgorde van de plakken onthoudt.
4. Haal de chocoladepasta uit de koelkast en smeer hiervan steeds een beetje op een plak avocado. Begin met de onderste plak, leg daarop de volgende en ga zo door tot de chocoladepasta en avocadoplakken op zijn. Duw voorzichtig de noten tegen de buitenkant van je toren aan.
5. Eet de avocadotoren direct op.

Tekst: Kyra de Vreeze Receptuur: Emily von Euw