Actrice, muzikant, schrijver en performer Ellen ten Damme is altijd in voor een uitdaging. Dus toen we haar vroegen een Brain Health Upgrade-programma uit te proberen, ging ze met gezonde spanning op weg naar een van de mooiste resorts van Koh Samui. Waar ze en passant detoxte – met driemaal daags een kokosnoot aan zee.

Of ik, nu ik toch in Thailand ben, proefkonijn wil zijn voor een nieuw soort behandeling in een yogaresort? Superfit worden, ge­
zond eten, detoxen. Ja, hoor, denk ik als voormalig circusacrobaat en hoogbejaarde turnster, ik kan altijd wel wat oefening gebruiken. Maar nee, dat was de vraag niet. Of ik de Brain Health Upgrade wilde gaan doen. Hoezo, is er iets mis met mijn brein? Of is het oude wijn in nieuwe zakken: is de term ‘yoga’ alweer sleets geworden? Brain-yoga dus. Misschien krijg ik speciale voeding voor mijn hersenen. Of is het psychotherapie? Spelletjes doen, zoals memory, dammen, schaken? Muziek maken schijnt ook goed te zijn voor je brein. Enfin. Ik ben benieuwd.

Bananen en palmen

Spannend, maar twee dingen kunnen nooit misgaan 
in Thailand:

1. het weer is goddelijk.
2. het eten is verrukkelijk.

Ik arriveer per bootje, boot en taxi op Koh Samui. Een mooie airconditioned Isuzu staat klaar, met een aardige chauffeur op leeftijd. Onderweg luister ik gedwongen mee naar Bruce Springsteen in het Thais. Tijdens het rijden vangt de chauffeur een mug tussen zijn handen en helpt hem daarmee te reïncarneren naar een volgend leven. 
De weg gaat dwars door de bergen naar het zuiden van het eiland. Veel groen, bananen en palmen. Prachtig!Halverwege een mooi uitzicht op de kust aan de andere kant van het eiland. Dan rijden we langs Lamai-strand en verder langs de kust. Veel scooters, af en toe een verdwaalde fietser, brom-bakfietsen, mensen op daken van vrachtautootjes, reclameborden met Monkey Show, Coconut Milk, Massage, Rhum Factory. Levendigheid alom.

Dan ben ik er. In het resort, helemaal in het zuidelijkste puntje van Koh Samui. Het personeel is erg aardig en spreekt Engels, ik krijg een welkomstsapje. De week ervoor was ik op een hippie-achtige plek: houten hutjes op het strand, rommelig, beetje vies, afgeragde kussens, grappig, kleurrijk, met borden ‘no drugs allowed’ (dan weet je tenminste zeker dat er veel gebruikt wordt). Daarbij vergeleken is dit bijna een sanatorium. Chic, netjes, keurig onderhouden en geordend. Mijn kamer is op de begane grond, de muren hebben zachte, bedeesde, natuurlijke tinten, en hier en daar staan mooie planten. De beddensprei heeft bloemetjes, zoals dat hoort in Thailand. Het resort is niet al te groot en ligt aan een heerlijk zandstrand.

Koffie, maar dan anders

Brain Health ging ik dus doen. En, omdat ik er nu toch 
ben, besluit ik ook nog te gaan detoxen. Dat blijkt een zeer druk schema op te leveren. Detoxen is niet gewoon weinig eten, ik word enorm beziggehouden! Bijna elk uur komt het personeel me eraan herinneren dat ik bepaalde drankjes en kruiden moet innemen. De Brain Health-
sessies nemen een paar uur per dag in beslag. En naast dit alles heb ik nog de reguliere yoga-, ademhaling- en spinninglessen.Elke dag moet ik voor zes uur opstaan, dat ben ik niet gewend. Op zulke dagen zou ik normaal gesproken graag een 
kop koffie nemen, en dat kreeg ik ook. Maar deze keer … via mijn anus! Een enema, ofwel een klysma, in de kont dus. Met koffie. Goedemorgen. Het is even wennen, zo liggend op een matje in de douche. Daarna zit ik een halfuur op de plee.

Daarvoor heb ik dan al mijn voorhoofdsholtes gespoeld met speciaal zout, het zogenaamde neti-ritueel, een fenegriek-drank opgedronken, en nauli-oefeningen gedaan. Die oefeningen vond ik zeer interessant, en 
kende ik nog niet: je zuigt je borstkas soort van vacuüm, vervolgens strek je je middenrif omhoog, zonder in te ademen – een beetje een verstikkend gevoel – en dan duw je je buikspieren naar voren zonder daarbij in te ademen. Het is goed voor je middenrif en de spijsvertering.

Al met al doe ik de eerste dag behoorlijk lang over dit ochtendritueel, met als gevolg dat ik te laat ben voor de eerste spinningles van zeven uur. Belachelijke tijden voor een artiest. Maar wat is de zonsopgang mooi! Ik kan door het missen van de eerste les wel even rustig genieten 
van een kopje kruidenthee op een ligbed aan zee. Thee, verse gember, citroen en kruiden staan permanent tot ieders beschikking.

Het eten is fantastisch. Jammer dat ik nou net heb besloten om te detoxen

Shotje tarwegras

Ik bevind me in een internationaal gezelschap: Amerikanen, Taiwanezen, Duitsers, Bulgaren, Japanners, Singaporezen, Britten. Iedereen volgt zijn eigen kuur, of geen, sommigen zijn er al een maand. De meeste mensen die ik spreek komen er minstens een keer per jaar. Een goed teken.

Het eten is fantastisch. Heerlijke gerechten om uit te kiezen, allemaal biologisch en supergezond. Jammer dat ik nou net heb besloten om te detoxen. Een volgende keer verblijf ik er zeker langer om ook van het buffet te kunnen genieten.

Voor nu heb ik het superdruk met YogaCoreCycle-lessen, ademsessies, yoga, massages, brain exercises, meditatie, personal sessions, en het nemen van mijn ayurvedische kruidenpillen, deel van een superstreng dieet. Ik kom amper toe aan het lezen van een boek, of het leren van teksten voor mijn nieuwe show Casablanca. Maar niet getreurd, ik voel me na een dag al topfit. Na de darmspoeling – de tweede dag word ik er al wat handiger mee – en het probiotische drankje waterkefir, de kruidenpillen (elektrolyten, vitamine C, triphala) die je in je eigen kamer moet innemen, krijg ik het ontbijt: een psyllium-
bentonite-shake met water. Smullen! Een soort cement dat mijn darmen zou schoonscrubben.

Daarna krijg ik in het restaurant – of op het strand, of 
bij het zwembad, of op een van de terrassen naar keuze; ze komen het brengen waar je maar wenst – een shot tarwegrassap, een groenteshake en een verse kokosnoot met een rietje.

Als lunch de ‘groene soep’, een warm gemaakte 
groenteshake met onder meer gotu kola en spirulina. Rond vier uur de snack: weer een andere groenteshake en een kokosnoot. En ’s avonds misosoep, protein juice en… kokosnoot.Sommige mensen zie ik een beetje zuchten bij dit menu en meewarig staren naar dit uitbundige driemaal-daagse buffet. Maar ik vind zelfs de shakes heel lekker! Niet het tarwegras-shot, dat is altijd even doorbijten en snel wegspoelen met maakt niet uit wat.

De yogalessen vind ik ook erg goed: duidelijk en leerzaam. De Engelstalige leraren zijn allemaal zeer deskundig en ervaren. Vaste prik aan het einde van de dag is de gezamenlijke meditatie. Ik geef me er helemaal aan over. Behalve die keer met de mug die per se mij moest hebben. Help! Ik mocht niet bewegen, maar ik deed 
het toch maar.

Verjongend infrarood

Zo probeer ik zo veel mogelijk uit. Maar… what about the brain? De brain-sessies gaan als volgt: eerst moet ik voor een ‘celvernieuwend’ infraroodapparaat staan. Ik draai me af en toe om, zodat elk gedeelte van mijn lichaam zich kan vernieuwen. Het is aangenaam warm rood licht waar je ook in mag kijken, dus ik vraag me af: waarom zou je niet de hele dag zo’n lamp aandoen in je woonkamer? Verjongen terwijl je aan het Netflixen bent, klinkt perfect.

Vervolgens word ik drie kwartier in een luie stoel gezet en krijg ik een soort zonnebril op waarmee ik caleidoscopische figuurtjes razendsnel zie bewegen, en een koptelefoon met verschillende geluiden in ‘drie lagen’. Heel tegen­strijdig: al die drukke geluiden en beelden, waar je rustig van zou moeten worden. Met het daaropvolgende apparaat meten ze dan hoe kalm je bent.

En dan de brain-meter. De bedoeling is mediteren en je zo rustig mogelijk houden. Wederom krijg ik een strak­zittende zonnebril op mijn hoofd. Ik zie blauwe, oranje, rode, groene en gele lijnen op de app van de begeleidende telefoon. Als de blauwe bovenaan beweegt, is je brein rustig. Ik zie het meteen: ademhalingsoefeningen en meditaties werken! Ik krijg ook nog een mooie demonstratie van hoe je die lijntjes kunt beïnvloeden, met je brein dus.

De eerste dagen zetten ze een programma aan waarbij 
je vogeltjes hoort zingen als je kalm bent. Zo niet, dan hoor je regen. Daar word ik dus behoorlijk onrustig van, en zelfs wanhopig als de vogelzang uitblijft. Neeeeee, niet weer die regen! Ik word onmiddellijk zeer competitief en dat werkt dus averechts. Ze hadden nooit moeten zeggen dat je alleen vogeltjes hoort als je rustig bent. 
Bij elk geluidje vraag ik me af of het wellicht een vreemde tropische vogel is. Of misschien een echte, die buiten 
in de boom zit.

Je hoort een vogelgeluidje als je kalm bent. Daar word ik dus behoorlijk onrustig van

Een keer krijg ik de breinsessie nadat ik een Chi Nei Tsang abdominal-massage heb gehad. Ik dacht dat 
ik lekker ontspannen zou zijn, maar niets daarvan. Ik 
heb te horen gekregen dat het behoorlijk vastzit in mijn onderbuik en na deze mededeling is mijn brein aan 
het piekeren geslagen. Een dag later concentreer ik 
me veel beter op het simpelweg uitvoeren van ademhalingsoefeningen, en dat helpt.

Meditatie in de vorm van ademhalingsoefeningen is goed voor mij. Zoveel heb ik 
in elk geval al opgestoken. Het bewijs is geleverd in de vorm van kleurige lijntjes op de telefoon-app. Ze beschikken hier over zeer geavanceerde apparatuur, bevestigt een oud-neuroloog die hier ook is – en die kan het weten. Tot voor kort konden dit soort hersenactiviteitscans alleen in ziekenhuizen en laboratoria plaatsvinden.

Maar nu! Tegenwoordig kan alles gewoon liggend in bikini op een stretcher, onder het genot van een verse kokosnoot met rietje, uitkijkend over een prachtige baai met ondergaande zon, in Thailand. Dikke aanrader!

Dit artikel kwam tot stand in samenwerking met Happy Soul Travel.