Geweldloosheid of ahimsa: hoe geef jij dit vorm?

‘In het mediawereldje moet alles snel, snel, snel. Dan loopt de irritatie weleens hoog op. Een venijnige blik, gevloek. Vóór mijn burn-out was ik de koning van de lange, boze e-mails. Daarbij was ik hard voor mezelf; die rugzak met zelfkritiek heb ik van thuis meegekregen. Ik deed het goed op school, maar mijn vader was nooit tevreden: “Een 9, Patrick, waarom geen 10?” In de loop der tijd heb ik geleerd dat een reactie op een ander vooral iets zegt over jezelf.  Daardoor ben ik milder, compassievoller. Naar mijn vader bijvoorbeeld, maar ook naar mezelf.’

Geen vinkje bij niet-stelen, ashteya. Vertel, wat jat je?

‘In de jaren negentig deelde ik op kicken.com grappige filmpjes. Nu ben ik via mijn podcasts doorgeefluik van spirituele verhalen. Ook in de radiowereld gebruik je continu elkaars ideeën. Weet je, alles is een kopie van alles, samen zijn we één grote ideeënmachine. Pablo Picasso was nog stelliger: “Good artists copy, great artists steal.”’

Niet-begeren, aparigraha: hoe moeilijk vind je dat?

‘Als jochie fietste ik al rond met knijpers aan mijn wielen. Ratel-ratel-ratel, kijk mij eens! Die zucht naar aandacht vergrootte bij de radio. Toch die ochtendshow doen, terwijl ik geen ochtendmens ben. Ik wilde gewoon met mijn kop op de voorkant van De Telegraaf, levensgroot in bushokjes. Zonder bevestiging bestond ik niet. In 2011 klapte het, in 2015 nog een keer. Ik miste het gevoel van heelheid, van verbinding. Roem of spullen – ik ben ook een tijdje koopverslaafd geweest – konden die pijn niet langer opheffen. Helemaal los van begeren ben ik nog niet, maar dankzij de inzichten die ik na mijn burn-outs heb opgedaan, is het een stuk minder.’

Door die burn-outs kreeg je behoefte aan spirituele zelfstudie?

‘Absoluut. Toch was die zoektocht al eerder begonnen, als tegenhanger van mijn statusdrang. Via Tony Robbins en Deepak Chopra stuitte ik op Ik Ben/Zijn van Shri Nisargadatta Maharaj, het standaardwerk uit de Advaita Vedanta. Daarin las ik dat magische woord: non-dualiteit. Opeens viel alles op z’n plek. Als mens ben je niet een poppetje in de wereld, nee, de wereld verschijnt ín jou, er is geen scheiding.’

Gaf je jezelf toen volledig aan Maharaj over?

‘Niet aan hem, wel aan Eckhart Tolle. Ik kocht al zijn boeken, dvd’s, cd’s. Een criticus zou zeggen dat mijn kooplust zich opnieuw manifesteerde in mijn spirituele zoektocht. Ik heb hem ook geïnterviewd, te zien op a-dvaita.nl. Vooraf was ik best zenuwachtig, maar er ontstond een gelijkwaardig gesprek, als een dans.’

Geen asana’s, zie ik: waarom vertaalt jouw spiritualiteit zich niet naar de yogamat?

‘Ik denk nog steeds dat yoga exclusief voor mooie mensen is en niet voor een lijvige vent die vroeger bij gym nooit gekozen werd. Ja, hier lijkt toch mijn oude perfectionisme weer de kop op te steken.’

Pratyahara, je afsluiten: lastig?

‘Klopt, ik ben snel afgeleid en maak van bijna elke prikkel een verhaal. Door de radio is mijn brein getraind op elk minuscuul geluidje. Die verfijning is doorgeslagen, in overgevoeligheid voor geluid en oorsuizen. Daarom sluit ik mijn zintuigen graag bewust af. Overdag doe ik wel eens de rolluiken naar beneden, ’s nachts slaap ik met oordoppen en slaapmasker.’

Patrick Kicken, zit hier nu een verlichte dj?

‘Nee hoor, maar een glimp vang ik er soms van op. Als ik net wakker ben, mezelf nog niet realiserend wie of waar ik ben. Dat gevoel van non-dualiteit, dat je één met de wereld bent. Toch schuilt daarin ook het gevaar. Dat je een “ervaringsstapelaar” wordt die meer en meer wil. Niet voor niets werd je in het oude India gewaarschuwd: Watch out, he’s a man of samadhi. Verlichting is een soort overkoepelend bewustzijn, geen staat die je najaagt. Anders wordt samadhi de zoveelste donut waar je niet vanaf kunt blijven.’

In zijn podcasts interviewt Patrick Kicken onder meer coaches, filosofen en yogi’s over zingeving. levenzonderstress.nl

Zelf aan de slag met de yogi lifestyle? Hier leer je meer over het achtvoudige pad óf doe een les via Yoga by Happinez.

Beeld: Iris Planting